تولد

الینای خوشگل من ساعت 8:49 صبح روز جمعه 17 شهریور 1391 در اولین روز از هفته چهلم بارداری پا به این دنیای خاکی گذاشت. لحظه ای که شیرین ترین لحظه عمرم بود.

من با انتخاب آگاهانه خودم از همون روز اول بارداری تصمیم گرفتم که طبیعی زایمان کنم به خاطر سلامتی جسمی دخترم. بعدها در کلاسها فهمیدم که بیشتر از جسم سلامت روحه که در زایمان طبیعی حفظ میشه و لذتی بالاتر از لحظه زایمان برای مادر نیست. هرچند که در عمل پشیمون شدم و میگفتم هیچکدوم از فوایدش ارزش این همه درد رو نداره ولی لحظه ای که دختر گلم متولد شد همه رو فراموش کردم. گویی اون افکار از ذهن من نگذشته بود.

چند لحظه بعد شما رو لای یه پارچه گرم گذاشتن روی سینه ام. چشمات باز بود و نگاهم میکردی. و من یه دختر کوچولوی خوشگل میدیدم که از شکم من اومده بود بیرون. باور کردنی نبود. هنوز هم وقتی به شما نگاه میکنم نمیتونم باور کنم که این موجود زیبا و ظریف رو نه ماه در شکمم حمل کردم. واینجاست که واژه الله اکبر مصداق پیدا میکنه. لحظات کوتاهی بود و من فقط تونستم بگم "قربونت برم عزیز دلم، الله اکبر".

ماما پرسید اسمش چیه و من با خنده گفتم هنوز اسم نداره. من و بابا چند تا اسم انتخاب کرده بودیم و من قطعی کردنش رو گذاشتم به عهده بابا. اونم گفت لحظه آخر تصمیم میگیریم. الینا یکی از اسم هایی بود که من پیشنهاد داده بودم ولی ازش گذشتیم. وقتی منو بردند توی بخش بابا یواشکی بهم تلفن زد و گفت اسمش الینا باشه؟ منم گفتم باشه. و اینجوری شد که اسم شما شد الینا، نور و روشنایی و نعمت و برکت ما.

اینم یه عکس از اولین روز زندگی الینا